Transfer Pricing in Nederland
De hoeksteen van de Nederlandse Transfer Pricing regels is dat in wezen elke entiteit als een afzonderlijke onafhankelijke belastingbetaler moet worden beschouwd en dat transacties met verbonden partijen moeten worden gefilterd op niet-zakelijke invloeden.
Het basisprincipe is dat elke (juridische) entiteit een vergoeding moet ontvangen die een goede afspiegeling is van de uitgevoerde functies, rekening houdend met de gebruikte activa en de gelopen risico's (functionele analyse). Iedere entiteit moet handelen met verbonden partijen zoals het zou handelen met niet-verbonden partijen onder vergelijkbare omstandigheden (het “at arm’s length”-beginsel).
Nederland heeft uitgebreid beleid op het gebied van Transfer Pricing. Er is ook wetgeving, maar deze heeft alleen betrekking op de basisprincipes. In wezen vormen de OESO-richtlijnen voor Transfer Pricing de basis voor het Nederlandse Transfer Pricing beleid en -wetgeving, hoewel Nederland zich het recht voorbehoud om af te wijken van de OESO-Richtlijnen en dit op verschillende punten ook heeft gedaan.
De Nederlandse basisprincipes van Transfer Pricing kunnen als volgt worden samengevat.
De winst van een onderneming (juridische entiteit) moet worden bepaald alsof de onderneming een volledig onafhankelijke partij is, waarbij invloeden van de aandeelhouders moeten worden geëlimineerd. Deze regel is van toepassing op Nederlandse entiteiten, maar ook op Nederlandse vestigingen van buitenlandse entiteiten.
Als de winst van een Nederlandse onderneming als te hoog of te laag wordt beschouwd, moet de commerciële (boekhoudkundige) winst worden aangepast om de fiscale winst te bepalen. Dit zal gewoonlijk resulteren in permanente of tijdelijke verschillen tussen de commerciële winst van de entiteit volgens de jaarrekening en de fiscale winst.
Een winstcorrectie vanwege onzakelijke prijzen kan positief zijn (hogere fiscale winst), wat in de meeste gevallen technisch ook tot de aanname van een dividend zal leiden, of de winstcorrectie kan negatief zijn (lagere fiscale winst), wat in de meeste gevallen technisch ook tot aanname van de informele kapitaalstorting kan leiden.
Een winstcorrectie zal in eerste instantie gevolgen hebben voor de vennootschapsbelasting, maar het kan ook secundaire/indirecte gevolgen hebben voor bijvoorbeeld de heffing van Nederlandse dividendbelasting (met name bij veronderstelde dividenden) of Nederlandse inkomstenbelasting (in het geval van individuele Nederlandse aandeelhouders).
Winstcorrecties kunnen door de belastingbetaler vrijwillig worden toegepast en aan de belastingdienst worden gemeld in een (suppletie) aangifte vennootschapsbelasting. De belastingdienst kan echter ook winstcorrecties afdwingen in de context van de aanslagregeling naar aanleiding van ingediende belastingaangiften, of in de context van een boekenonderzoek.
Het is onder bepaalde voorwaarden mogelijk om zekerheid vooraf te krijgen van de belastingdienst over concrete Transfer Pricing vraagstukken, in de vorm van een zogenaamde Advance Pricing Agreement, of “APA”.